We wtorek 30 lipca 2024 r. odwiedzili nas goście z Berlina: pracownicy dzielnicy Treptow-Köpenick, Lichtenberg, nauczyciele, kierownik szkoły muzycznej, dziennikarze, członkowie Towarzystwa Niemiecko-Polskiego w Berlinie – słowem osoby, które łączy jedna ważna misja- partnerstwo miast Warszawa – Berlin .
Nasi Goście z zainteresowaniem wsłuchiwali się w opowieść o Dorożkarni i historii osiedla Siekierki. Byli pod wrażeniem realizowanych tak wielu projektów międzynarodowych przez tak mały dom kultury. Teraz będziemy pracować nad tym, by nasze spotkanie zaowocowało kolejnym wspólnym wydarzeniem.
Projekt, w którym artyści wraz z lokalną społecznością, mieszkańcami Pragi i przechodniami budowali ławki.
Ławki budowane były zgodnie z ideą zero waste, starym przedmiotom nadano drugie życie, korzystając z rzeczy znalezionych w domach, a nawet na śmietnikach.
Powstało pięć ławek, każda inna, specyficzna, skupiona
wokół innego tematu.
Ławka pierwsza, artystka – Monika Rakowska – zbudowała ławkę pełną roślin, żywych inspiracji i naturalnych dekoracji. Wolna od plastiku, sztuczności, tego, co człowiek współcześnie funduje naszej planecie.
Ławka druga – artysta David Pataraia – stworzył ławkę 3D nawiązującą do historii Pragi, wielowymiarowości ludzi, którzy na niej mieszkali kiedyś i mieszkają dzisiaj.
Ławka trzecia – artystka Natalia Żychska – to ławka z miłości i o miłości na Pradze, z miłości do Pragi. Do miejsca, do człowieka, do historii.
Ławka czwarta – artystka Dorota Cieślik – ławka do rozchmurzania się, której elementem były żylaki, chmurniaki i inne postaci znane z twórczości artystki. Uczestnicy dopisywali swoje dobre słowa i myśli.
Ławka piąta – artyści Anna Szuflicka i Adam Machnio
– vintage’owa ławka, która dała nowe życie wszystkim starym i zniszczonym krzesłom, fotelom, oparciom i innym elementom mebli.
Koordynator projektu: Szymon Gotowski.
Projekt został zrealizowany dzięki wsparciu finansowemu Miasta Stołecznego Warszawy w ramach Zintegrowanego Programu Rewitalizacji m.st. Warszawy do 2022 roku.
Projekt 101 Flag na 101 lat to oddolna inicjatywa, której celem jest nie tylko uczczenie 101. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, ale przede wszystkim próba zwrócenia uwagi na rolę i istotę społeczeństwa obywatelskiego oraz jego roli w demokratycznym, wolnym kraju.
Zaprosiliśmy do udziału mieszkańców stolicy. To właśnie oni stworzyli ponad setkę oryginalnych proporców: własnych osobistych flag, na których ukazali siebie, swoje przekonania, wizje wolności albo…
marzenia. Projekty emanują niespotykaną pomysłowością, odwagą, ale też oryginalnymi formami i pełną paletą barw.
Uczestnicy podczas spotkań warsztatowych zastanawiali się nad tożsamością w ujęciu narodowym, lokalnym i wreszcie osobistym. Rozmawiali o wolności i niepodległości, polskich tradycjach i kulturze.
Siekierkowskie obchody 100-lecia odzyskania przez Polskę
niepodległości.
W czasie wakacji razem z mieszkańcami Siekierek lepiliśmy
gliniane domy – te, które stoją dzisiaj, albo stały kiedyś.
Odtwarzaliśmy nasze osiedle. Powstało ponad 300 domków.
Na finał projektu zaprosiliśmy mieszkańców 14 października 2018 roku. Mieszkańcy pod kierunkiem florysty uczyli się pleść wianki z żywych kwiatów. Wspólnie odtworzyliśmy też jeden pokój w dawnym siekierkowskim domu – urządzony on został na platformie, która najpierw stanęła na podwórku Dorożkarni, a później w korowodzie rozświetlonym ponad dwustoma lampionami przejechała ulicami osiedla. Po drodze słuchaliśmy wspomnień i opowieści o ludziach, miejscach i zdarzeniach – historii dawnej i współczesnej. Przejście korowodu kończyło się przy klasztorze Ojców Pijarów, w okolicach Trasy Siekierkowskiej. Stworzyliśmy tam instalację z 300 glinianymi domkami, a do wspólnej zabawy zaprosił Teatr Pijana Sypialnia.
Projekt dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Jego efektem jest wydawnictwo audiobukowe z bajkami nagrane przez dzieci dla dzieci. Płyta z bajkami trafiła do wychowanków domów dziecka, pacjentów dziecięcych szpitali, dzieci ze środowisk zagrożonych wykluczeniem społecznym.
W trakcie realizacji uczestnicy przygotowywali materiał, począwszy od wyboru literatury, poprzez warsztaty z kultury słowa, interpretacji tekstu, warsztaty teatralne, muzyczne (w tym z kompozycji i realizacji dźwięku).
Warsztaty poprowadzili: Barbara Dziekan – aktorka, prof. zwyczajny PWSFTViT w Łodzi, Anna Szymańczyk – aktorka Teatru Dramatycznego w Warszawie, Mamadou Diouf – wokalista, animator kultury.
Premiera nagranego audiobuka odbyła się w 2012 roku. W 2013 roku w ramach kontynuacji projektu zrealizowano spotkania w ośrodkach i szpitalach.
