Jest nam niezmiernie przykro, że w związku z obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa nie możemy zaprosić wszystkich zainteresowanych na spektakl Bal u Wolanda. Zajrzyjcie nanasz kanał na Youtubew piątek 25 września. O godz. 20.00 zaczynamy streaming spektaklu.
Z okazji naszych okrągłych urodzin zapraszamy w sentymentalną podróż ulicami osiedla Siekierki do naszej siedziby przy ulicy Kątnej. Historia Dorożkarni nie jest jednoznaczna i prosta. Sięga roku 1985, kiedy to swoją działalność na warszawskim Służewcu rozpoczął Młodzieżowy Teatr Muzyczny Pantera, który w 1996 roku znalazł swój dom na Siekierkach, przy ulicy Kątnej. Dom był malutki, próby robiliśmy w trzech okolicznych szkołach, dzień zaczynaliśmy od palenia w piecu, ale wreszcie mieliśmy swoje miejsce. Z gorącą herbatą, długimi rozmowami o sztuce i planami na przyszłość. Teatr się rozwijał i rozrastał, a w końcu przerodził się w Dom Kultury Dorożkarnia.
Choć sytuacja zmusiła nas do przeformułowania programu i wymiaru – urodziny Dorożkarni odbędą się i serdecznie zapraszamy:
25 września 2020, piątek – podwórko Dorożkarni oraz streaming na kanale Dorożkarni na YouTube
godz. 20.00 – Bal u Wolanda – spektakl w wykonaniu Teatru Tańca Test, Teatru Tańca Jazz i Gości
26 września 2020, sobota – podwórko Dorożkarni
godz. 11.00-12.50 – Robimy maski – warsztaty dla dzieci i dorosłych
prowadzący:Jacek Różański – artysta intermediów, realizator materiałów filmowych w Dorożkarni czas trwania: 90 minut cena: 150 zł miesięcznie (4 zajęcia)
środy
16.00 – 17.30
dla dzieci i młodzieży od lat 9
Rysując, malując, lepiąc, robiąc zdjęcia i wideo uczestnicy nauczą się tworzyć filmy animowane. Z pomocą komputera wprawią w ruch powstałe wcześniej sekwencje obrazków. Podłożą dźwięki, a muzyka zwieńczy gotową animację. Nie trzeba mieć szczególnych umiejętności ani wiedzy. Po to są zajęcia. Wystarczy trochę wyobraźni i chęć do pracy.
Jeśli jesteś rodzicem uczestniczki/uczestnika ze szczególnymi potrzebami skontaktuj się z naszą koordynatorką dostępności: ewa.jezewska@dorozkarnia.pl.
Teatr Tańca TEST tworzą dorośli pasjonaci tańca: amatorzy i profesjonaliści. Większość z nich wychowała się na zajęciach w Dorożkarni. W pracy nad choreografiami i spektaklami wykorzystują różne style taneczne: jazz, contemporary, phisical, modern oraz warsztat teatralny. Doskonalą swoją technikę poprzez klasykę, stretching, techniki Lestera Hortona, metodę Pilates i improwizacjeę. Swoją pasję taneczną kontynuują na próbach, realizując spektakle pomimo czynnego zawodowego i prywatnego życia.
Teatr Tańca TEST w ciągu 15 lat swego istnienia zrealizował: spektakle taneczne i teatralne, projekty wielokulturowe i międzynarodowe, przedstawienia plenerowe. Jest laureatem festiwali ogólnopolskich i międzynarodowych m.in.: New Prague Dance Festival (Czechy), Barcelona Dance Award (Hiszpania), Global Education Festiwal (Włochy). Tancerki i tancerze TESTu często występują, bo bardzo to lubią i poprzez taniec realizują swoje sceniczne marzenia.
Uwaga dla nowych uczestników! Formularz zapisów należy wypełnić po spotkaniu z prowadzącymi.
Grupa tworzy przedstawienia teatralne. Podczas zajęć poznaje wszystkie elementy pracy aktora i zawodów związanych z teatrem: kostiumologa, scenografa, charakteryzatora, choreografa i reżysera. To pozwala na rozwijanie wyobraźni, pomysłowości, kreatywności. Wyrabia samodzielność, wytrwałość, rzetelność i obowiązkowość. Praca w grupie i zajęcia indywidualne, gry i zabawy dramatyczne, działania improwizacyjne i inscenizacyjne oraz okołoteatralne rozmowy podczas prób kształtują intelekt i wzbogacają wiedzę i osobowość nie tylko młodego człowieka. Nauka wypowiadania za pomocą ciała, ruchu, gestu, mimiki i słowa, może pomóc w każdej sytuacji życiowej.
Wiedza, czyli o czym mówimy?
O historii teatru, historii dramatu, historii tańca, poszerzamy ogólną wiedzę o człowieku, poznajemy podstawowe pojęcia z technik aktorskich i scenicznych.
Umiejętności, czyli co ćwiczymy?
Ćwiczymy samodzielne myślenie, umiejętności współpracy, pamięć, dykcję, oddech, ruch sceniczny i techniki aktorskie.
Postawa, czyli co rozwijamy?
Rozwijamy koordynację, wyobraźnię, umiejętność pracy w grupie, odpowiedzialność, panowanie nad emocjami, rzetelność, obowiązkowość, pozytywne myślenie.
Jak wyglądają zajęcia?
Rozmowa, rozgrzewka ruchowa, rozgrzewka oddechowa i dykcyjna, etiudy aktorskie (indywidualne i zbiorowe), praca nad scenariuszem, próby spektaklu.
Jeśli jesteś osobą ze szczególnymi potrzebami skontaktuj się z naszą koordynatorką dostępności: ewa.jezewska@dorozkarnia.pl.
SPEKTAKLE:
Za ścianą
premiera: czerwiec 2024
Spektakl „Za ścianą” Teatru ZAKAZ to poetyckie studium umysłowości człowieka nowoczesnego, rozpisane na głosy dwóch bohaterek dramatu, które są skazane na wspólną egzystencję w ciasnym mieszkaniu. Jest to umysłowość ludzi pozbawionych religijnego i kulturowego zakorzenienia, a przez to skazanych na jałowe życie istot walczących o przetrwanie i bezwzględnie zaspokajających swoje potrzeby. Dialogi są żywe, pełne aforyzmowych wypowiedzi, budujące napięcie psychologiczne.
Spektakl „Za ścianą” to uwspółcześniona wersja „Drugiego pokoju” – radiowego dramatu Zbigniewa Herberta z 1958 r., w którym akcja utworu rozgrywała się w pokoju sublokatorskim w latach 50. XX wieku. Zbigniew Herbert (1924 – 1998) – polski poeta, eseista, dramaturg, twórca cyklu poetyckiego „Pan Cogito”, autor słuchowisk. Pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego. Z wykształcenia ekonomista, prawnik i filozof. Laureat ponad dwudziestu nagród literackich, jego książki zostały przetłumaczone na 38 języków.
„Lekcja” (fr. La Leçon) 1950 r. – jednoaktowa sztuka teatralna autorstwa Eugèna Ionesco, to jedno z ważniejszych dzieł dla teatru absurdu.
Reżyser Darek Sikorski opracował nową odsłonę tego dramatu pt: „PLAN LEKCJI” . Spektakl to studium przygotowań wystawienia sztuki. Widzowie mogą podpatrzeć aktorki i reżysera podczas prób, ich pracę, budowanie roli, relacje w zespole. To wyjątkowa okazja „wniknięcia” do środowiska teatralnego i zrozumienie twórczego procesu.
występują: Anna Orłowska, Zofia Sochaczewska, Hanna Stacewicz
scenariusz i reżyseria: Darek Sikorski
scenografia: Darek Sikorski
kostiumy i stylizacja: Teatr Zakaz
technika: Jerzy Frączek.
Jest to spektakl na styku rzeczywistości cyrkowej i nierzeczywistego życia klaunów. To połączenie cyrku z kabaretem, pantomimą i teatrem dramatycznym. To świat, w którym nie można nikogo okłamać. Klauni mogą wiele. Już od dawna przestali tylko rozśmieszać. Z czerwonym nosem łatwiej i bezpieczniej jest ujawniać oczywiste niedorzeczności. Nie trzeba brać poważnie krytyki błazna. Klaun bierze na swoje barki całą naszą głupotę i wszystkie nieszczęścia, które nas spotkają. Wtedy śmiejemy się już nie z siebie.
Sztuka cyrkowa to marzenie twórców teatru. Klaunowskie skecze są zwykle przerywnikami w głównym przedstawieniu, w Clownach stanowią treść tego przedstawienia.
Scenariusz: Andrzej Strzelecki
reżyseria: Darek Sikorski
muzyka: Nino Rota
występują: Mela Kupis, Sebastian Leśniak, Ania Orłowska, Zofia Sochaczewska, Hanna Stacewicz, Ewelina Wiśniewska.
Orkiestra bez pulpitów, nut a nawet instrumentów. I dyrygent, który próbuje zachęcić muzyków do gry. Gdy ci oponują, dyrygent zarzuca członkom orkiestry brak wyobraźni, która w muzyce jest najważniejsza. Obie strony nie mogą się dogadać, ale są skazane na siebie. Kiedy kończą się wreszcie wzajemne wyrzuty i oskarżenia, zaczynają grać.. i już nie mogą przestać. Nie lubimy być sterowani. Chcemy chronić własną osobowość i chcemy przynależeć do grupy. Chcemy tworzyć własną rzeczywistość świadomie, bez fałszywego przywództwa. Czy jesteśmy w stanie oprzeć się manipulacji? Ostatnie wydarzenia nie napawają optymizmem. Ale może w rzeczywistości nie jest z nami aż tak źle…
Bolero to uniwersalna historia a w niej sporo absurdalnego humoru, realistycznych obserwacji i tak zwane drugie dno. Jak w życiu…
scenariusz: Grzegorz Reszka
reżyseria: Darek Sikorski
muzyka: Maurice Ravel
obsada: Mela Kupis, Sebastian Leśniak, Ania Orłowska, Zofia Sochaczewska, Hanna Stacewicz, Ewelina Wiśniewska.
Zaczniemy od podstaw pracy z gliną. Początkujący dowiedzą się o technikach lepienia i dekorowania wyrobów ceramicznych, o szkliwieniu i wypaleniu gliny.
Zaczniemy od prostych form, zmierzymy się z takimi rzeczami użytkowymi jak misy czy kubki, a skończymy na rzeźbach i skomplikowanych formach przestrzennych, jak np. wymyślne karmniki dla ptaków.
W naszej pracowni każdy poczuje się twórcą zmieniając surową glinę w żywy kolorowy obiekt. Dla bardziej zaawansowanych uczestników stworzymy przestrzeń, w której przy wsparciu prowadzącej będą mogli zrealizować swoje własne pomysły.
Droga Uczestniczko, Drogi Uczestniku zajęć w Pracowni Ceramicznej GLINIARNIA, zależy nam, by każda i każdy z Was czuł się u nas dobrze, swobodnie i tworzył/a z poszanowaniem obowiązujących zasad i innych osób.
OBECNOŚĆ W PRACOWNI
Na zajęcia wchodzą wyłącznie osoby, które je opłaciły i są na liście uczestników. Wszystkie osoby towarzyszące (opiekunowie, dziadkowie, rodzice, rodzeństwo, przyjaciele, znajomi) prosimy o poczekanie poza pracownią.
GLINA
Do dyspozycji w pracowni są różne rodzaje gliny, które edukatorka proponuje odpowiednio do tematu. Jeśli masz własny pomysł i specjalne potrzeby zapytaj prowadzącą o alternatywny rodzaj gliny. W miesiącu możesz zużyć maksymalnie do 4 kilogramów gliny.
SZKLIWA
W pracowni mamy również szeroki wybór szkliw. Jeśli masz wątpliwości związane ze szkliwem lub szkliwieniem zapytaj osobę prowadzącą czy idziesz dobrym tropem nim zaczniesz pracę. Pamiętaj! Nigdy nie szkliw pracy od dołu, to zniszczy wyrób i nasz piec.
ANGOBY
W naszej pracowni znajdziesz też kolorowe angoby (specjalne powłoki dla uzyskania matowej powierzchni pracy).
WYPAŁ
W pracowni możesz wypalać i szkliwić wyłącznie prace, które w niej robisz. Nie przynoś prac do wypalenia lub szkliwienia, które zrobiłaś/eś w innym miejscu, poza Dorożkarnią.
WIELKOŚĆ PRAC
Jeśli budujesz większą rzecz pamiętaj o tym, że nasz piec ma swoje ograniczenia. Maksymalne wymiary Twojej pracy to: wysokość 18 cm, średnica 25 cm.
WYSTAWY
Dwa razy w roku pracownia prezentuje prace uczestników na wystawie, dlatego każda i każdy z Was przekazuje na nią swoje dwie prace.
DBAMY O PORZĄDEK
Każda uczestniczka i każdy uczestnik zajęć zostawia po sobie czyste miejsce pracy, a czyste narzędzia odkłada do narzędziownika.