Dorożkarnia
To wspólny projekt według pomysłu Janusza Żabowskiego – instruktora ceramiki oraz Izabelli Borkowskiej – choreografa i Dariusza Sikorskiego – reżysera.
Wspólnie z dziećmi i młodzieżą stworzą performance, jeden wspólny i niepowtarzalny, bo jednorazowy akt twórczy. Będzie muzyka, światło, rzeźba, glina i taniec. Ten niezwykły wieczór otworzą wokaliści – podopieczni Filipa Rychcika.
31/05/2019, godz. 20:00
Wstęp wolny!
/premiera – marzec 2018 r./
Zapraszamy na spektakle:
23.02.2019 / godz. 19.00
24.02.2019 / godz. 18.00
Spektakl to spojrzenie w wewnętrzną strukturę pewnej firmy. Jeden dzień w pracy/jeden tydzień/a może jeden miesiąc? Wszystko jest umowne i bardzo symboliczne. Każdy dzień jest taki sam. Praca to rutyna, panuje ustalona hierarchia, podział władzy oraz uprawnień. Każdy zna swoje miejsce i nawet nie próbuje tego zmienić. Lecz pewnego dnia wszystko się niespodziewanie zmienia…
Tańczą jako:
MANAGING DIRECTOR – Aleksandra Olszewska
CHIEF ACCOUNTANT – Paula Klajnowska
FINANCIAL ANALYST – Katarzyna Gajewska
REGIONAL COORDINATOR – Agnieszka Senderowska
PRODUCT MANAGER – Debora Łojko/ Marta Opilska
TEAM LEADER – Agnieszka Wereszczyńska
ASSISTANT- Agnieszka Milewska
SENIOR CONSULTANT – Tomasz Łukawski
Reżyseria/scenografia: Darek Sikorski
Choreografia/scenariusz: Izabella Borkowska
Światło: Jerzy Frączek
Spektakl powstał droga warsztatową. Pierwszy etap pracy to stworzenie scenariusza na warsztatach dramatopisarskich z Szymonem Turkiewiczem oraz trening aktorski z Magdaleną Engelmajer.
Powstał oryginalny tekst sztuki, który składa się z „okruchów życia”: czasem nic nie znaczących sytuacji, obrazów zaobserwowanych z okna tramwaju, przemyśleń oraz życiowych tragedii, które dotykają każdego z nas, czyli wszystkiego tego, co tworzy koloryt naszego życia i sprawia, że jesteśmy tacy a nie inni.
O mnie i o tobie to sztuka słodko-gorzka, w której tragizm miesza się z komizmem. To swego rodzaju manifest 11 kobiet, które podczas intensywnej pracy teatralnej pod opieką artystyczną twórców z TEATRU ME/ST, stworzyły ważny spektakl skierowany do osób ze swojego pokolenia.
Spektakl kierowany jest przede wszystkim do widzów +50 ze względu na wspólne doświadczenia pokoleniowe z uczestniczkami warsztatów. Jednak uniwersalność poruszanych tematów może zainteresować publiczność w różnym wieku.
Spektakl powstał w ramach dwuletniego projektu współfinansowanego przez m.st. Warszawa w ramach Warszawskiego Programu Edukacji Kulturalnej.
Występują: Jolanta Apolonia Świtała, Izabella Borowiec, Krystyna Gielecińska, Irena Kaczorowska, Barbara Markowska, Izabella Pietura, Jagoda Rewers, Wanda Seroczyńska, Małgorzata Siemiątkowska, Alina Szpilewska, Ewa Złotkiewicz.
Spektakl prezentowany w ramach Warszawskiego Festiwalu Kultury bez barier.
O spektaklu: Opowieść o tym, jak przejść przez piekło i zwyciężyć. Bohater jest synem Wenezuelczyka i Hiszpanki, wnukiem szefa Komunistycznej Partii Hiszpanii, który przez wiele lat ukrywał się w Rosji przed reżimem generała Franco. Gallego urodził się częściowo sparaliżowany, a lekarze powiedzieli matce, że zmarł przy porodzie. Wychowywał się jako sierota w sowieckich domach dziecka. Był więc niejako potrójnie wykluczony – jako odmieniec (ze względu na południowy typ urody), sierota i osoba niepełnosprawna fizycznie. Z tej perspektywy opisał swoje dzieciństwo i młodość, które upłynęły pod znakiem walki z chorobą, ale i walki z okrucieństwem sowieckiego systemu, kierującego zdolnych intelektualnie, lecz upośledzonych fizycznie, młodych ludzi z sierocińca bezpośrednio do… domu starców.
Spektakl zdobył nagrody m. in. na: 14. Przeglądzie Teatrów Amatorskich SPOT na Zaciszu, na Ogólnopolskim Festiwalu Teatralnym Blackout w Wołominie, na Festiwalu TAKI OWAKI.
premiera: marzec 2024
Najważniejszym celem komunikacji międzyludzkiej jest osiągnięcie porozumienia. Być uważnie słuchanym i zrozumianym daje spełnienie i jest podstawą współpracy oraz relacji z innymi osobami.
Spektakl „BABEL” Teatru Tańca JAZZ porusza problem – dlaczego porozumienie między ludźmi jest tak trudne do zrealizowania? Co jest przyczyną tego stanu, czy można zrzucić odpowiedzialność np. za różnice językowe? Każdy/każda z nas odpowiada za własne myśli, uczucia i czyny. Używany język, który nie jest zrozumiany dla innych, ułatwia czasem odmowę wzięcia na siebie odpowiedzialności za własne uczucia, myśli i czyny.
Spektakl „BABEL”, (luźno oparty na historii o wieży Babel z Biblii), jest przede wszystkim o nadziei, różnicach, poszukiwaniu zrozumienie, bo INNY nie musi znaczyć OBCY.
reżyseria: Darek Sikorski i Izabella Borkowska
choreografia i scenariusz: Izabella Borkowska
scenografia: Darek Sikorski
światło: Jerzy Frączek
produkcja: Dorożkarnia 2024
Teatr Tańca JAZZ w składzie: Paulina Grzęda, Marta Jankiewicz, Joanna Kowalska, Milena Maciejewska, Julia Mańkowska, Dagmara Rudzińska, Paulina Rudzińska, Anna Tułodziecka, Aleksandra Wojciechowska. Anna Wojciechowska, Weronika Wójcik, Urszula Zawadzka-Więch.
GŁOSY:
Beata Bieszke-Neuber, Iryna Bosetska, Natalia Natsuri Kitamikado, Darek Sikorski.
premiera: październik 2022
Czas pandemii, zespół taneczny w swoim miejscu prób, przychodzi jak zwykle, pomimo ograniczeń, na zajęcia. Zespół wie jednak, że na tej próbie, kończącej nowy spektakl taneczny, będzie postawiona kamera a nagranie zostanie później wykorzystane do realizacji filmu dokumentalnego o nich. Początkowo onieśmieleni obecnością kamery, szybko przechodzą do stałej rutyny próby i naturalnego zachowania. Pojawiają się też prywatne emocje i odczucia, pokazujące indywidualność, stan ducha i osobiste przemyślenia.
Nowy spektakl Teatru Tańca Jazz pod tytułem „LockART” próbuje pokazać, jak ruch wiąże się z przekazywaniem emocji i naszych przeżyć. Taka sama sekwencja taneczna, może być różnie rozumiana, może mieć inne znaczenie dla tancerza/tancerki i osób na widowni.
Teatr Tańca Jazz pokazuje jak bardzo słowa wpływają na taniec lub, jak można poprzez tekst, podkreślić emocje w ruchu albo zupełnie je przekreślić. To wiąże się z interpretacją i odbiorem gestu, tancerzy, tańca a co za tym idzie przekazu i zrozumienia choreografii.
W spektaklu wykorzystywana jest tylko polska muzyka (m.in. Mariusz Januszkiewicz, Mery Spolsky, Sanah, Voo Voo, Kwiat Jabłoni, Renata Przemyk, Kaśka Sochacka, Kasia Moś, Kasia Lins).
Tańczy Teatr Tańca Jazz w składzie: Paulina Grzęda, Marta Jankiewicz, Szymon Kleszcz, Milena Maciejewska, Dagmara Rudzińska, Paulina Rudzińska, Joanna Rybacka, Anna Tułodziecka, Aleksandra Wojciechowska, Anna Wojciechowska, Weronika Wójcik, Urszula Zawadzka
scenariusz i choreografia: Izabella Borkowska
reżyseria: Darek Sikorski/ Izabella Borkowska
scenografia: Darek Sikorski/ Paulina Rudzińska
technika: Jerzy Frączek.
premiera wrzesień 2020
Bal u Wolanda – to spektakl plenerowy, który przygotowaliśmy z okazji 20. urodzin Domu Kultury Dorożkarnia. Otwierając ośrodek kultury w 2000 roku, pokazaliśmy spektakl, nieistniejącego już Teatru Bez Kota pt. Mistrz i Małgorzata, w reż. Darka Sikorskiego i choreografii Izabelli Borkowskiej. Teraz pragniemy nawiązać do tej historii, pokazując uniwersalność powieści Michaiła Bułhakowa oraz osobowości współczesnych uczestników zajęć i przyjaciół Dorożkarni.
Spektakl dedykujemy wszystkim obecnym, byłym i przyszłym osobom związanymi z Dorożkarnią.
Na motywach powieści M. Bułhakowa Mistrz i Małgorzata.
Reżyseria: Darek Sikorski
Choreografia: Izabella Borkowska
Scenariusz: Izabella Borkowska, Darek Sikorski
Wokal: Magdalena Ptaszyńska
Stylizacja: Aleksandra Olszewska
Występują: Teatr Tańca Test, Teatr Tańca Jazz i Goście
Technika: Jerzy Frączek
Opieka filmowa: Jacek Różański
Warszawa – to tutaj teraz Mistrz żyje sobie spokojnie z Małgorzatą i z wierną służącą Nataszą. Małgorzata i Natasza prawie nic się nie zmieniły, żyją niespiesznie opiekując się Mistrzem, który czuje, że się zestarzał, że brak mu sił i poczucia spełnienia. Świat o nich zapomniał, tak jak ludzie zapomnieli o wizycie Szatana w Moskwie. Ale każdego roku, gdy zaczyna się świąteczna pełnia księżyca, Mistrz wspomina bohaterów swojego płonącego rękopisu. Myślami podąża wtedy do parku i zasiada na jednej z ławek, na której niegdyś rozmawiali Iwan Bezdomny z Berliozem, podważając istnienie Jezusa i Szatana. Czuje ból głowy Piłata, strach Fridy i podekscytowanie tłumu. Mistrza zaskakuje Woland, który postanowił odwiedzić go wraz ze swoją świtą i zobaczyć, jak żyją współcześni ludzie, czy nadal nie wierzą w istnienie Szatana?
Pretekstem do wizyty jest bal, gdzie ponownie Małgorzata zostaje Królową i gdzie pojawiają się bohaterowie książki, przeżywając na nowo swoje historie. Jednak pomimo atmosfery dekadenckiej zabawy, czuć pewną nostalgię a nawet niepokój. Zaciera się rzeczywistość z przeszłością, Mistrz robi wewnętrzny rozrachunek z życiem, pojawia się pytanie – co będzie dalej? Odpowiedź może być zawarta zarówno w zapewnieniu Wolanda, że rękopisy nigdy nie płoną, jak i w fakcie, że mistrzowie nie pozostają bez uczniów. Tak jak miał swoich uczniów Jeszua, tak i Mistrz dochował się swojego ucznia. Została nim jego ukochana – Małgorzata. Ona stojąc wiernie przy jego boku, podjęła duchowe przesłanie swego Mistrza, przedłużając tym samym jego istnienie poza granicę fizycznej śmierci. Mistrz podejmuje trudną decyzję, postanawia odejść z Wolandem i jego świtą, pragnie całkowitego spokoju w niebycie. W ostatecznym rozrachunku pokonani przez los męczennicy nie okazują się całkowicie zwyciężeni, bo ludzie, ich czyny i pamięć nie giną. Małgorzata, choć z bólem serca zostaje sama jako strażniczka pamięci Mistrza i jego twórczości.
premiera czerwiec 2019
Spektakl ukazuje świat na pograniczu snu i jawy. Bohaterkami są trzy siostry, które zabiorą widzów w drogę wskazaną przez los. Czy przeznaczenie ma wpływ na przyszłość? Czy przeżywając teraźniejszość pamiętamy o przeszłości? Jak emocje i podejmowane decyzje mogą zaważyć na naszym losie? Czy kierujemy się wiarą, nadzieją i miłością? A może przez życie prowadzą nas strach, zwątpienie i żal?
Choreografia/pomysł/stylizacja: Izabella Borkowska
Reżyseria/scenografia: Darek Sikorski
Muzyka: Agnes Obel, Dead Can Dance, Lisa Gerrard, David Lang, Bulgarian State Radio & Television Female Choir.
Tańczą: Maja Gilarowska, Paulina Grzęda, Marta Jankiewicz, Szymon Kleszcz, Aleksandra Kosieradzka, Monika Kropidłowska, Joanna Lach, Dagmara Rudzińska, Paulina Rudzińska, Joanna Rybacka, Anna Tułodziecka, Aleksandra Wojciechowska, Anna Wojciechowska, Urszula Zawadzka.
premiera grudzień 2018
Spektakl taneczny zrealizowany w ramach programu WIELOKULTUROWOŚĆ z Funduszu Animacji Kultury WPEK 2018.
Projekt InDanceGration to próba łamania stereotypów i schematów na temat „inności”, jakie powszechnie funkcjonują w naszym życiu codziennym. To poszukiwanie porozumienia i tolerancji dla odrębności kulturowej.
Występują: Sonia Mirpuri, Teatr Tańca Test oraz Studio Tańca Jazz i Teatr Tańca Jazz.
Choreografia: Izabella Borkowska
Opieka reżyserska: Darek Sikorski
Film: Jacek Różański
Wokal: Filip Rychcik
premiera czerwiec 2017
spektakl plenerowy z Teatrem Tańca Test i Studio Tańca JAZZ
Mała ALICJA dorosła i jest tym lekko sfrustrowana. Stała się ALICJĄ LIDELL. Dziewczyną/Kobietą, która szuka swojego miejsca na ziemi i zadaje mnóstwo pytań. Ciasno jej w swojej codzienności. Zmęczona obowiązkami, pracą, rutyną i nieszczęśliwa młodzieńczą frustracją, postanawia znaleźć swoje miejsce na ziemi. Szuka zatem swojego WONDERLAND. ALICJA boi się wyruszyć sama. Zwołuje ekipę PRZYJACIÓŁ i z nimi rusza na poszukiwanie CZARYTORIUM. Po drodze wplątuję się w różne przygody, które pozwalają ALICJI na przemyślenie sensu swojej wędrówki. PODRÓŻ obnaża powierzchowność szukania i pytań o przyszłość. PODRÓŻ wyznacza nasze miejsce na Ziemi i odkrywa nasze prawdziwe JA. Do ALICJI, bogatszej o doświadczenia PODRÓŻY, dociera, że nasz upragniony WONDERLAND jest tam, gdzie my go sami stworzymy. Nasza KRAINA CZARÓW jest tam gdzie akurat jesteśmy. I gdzie są ci, z którymi chcemy być! Każdy może stworzyć swój WONDERLAND! ALICJA staje się KRÓLOWĄ swojej własnej KRAINY CZARÓW i może zarządzać nią (sobą) jak zechce!
Występują: Teatr Tańca TEST/Teatr Tańca JAZZ/Studio Tańca JAZZ oraz Goście;
Scenariusz/choreografia: Izabella Borkowska;
Stylizacja: Aleksandra Olszewska;
Reżyseria/scenografia: Darek Sikorski
Spektakl realizowany z Funduszu Animacji Kultury WPEK.
premiera – listopad 2016
Jaka jest KOBIETA? Jak ją najtrafniej określić?
Czy piosenka i taniec może spełnić to zadanie?
Kobieta/ Dziewczyna/Osoba/Człowiek- to nasze pytania. A czy widzowie znajdą na to odpowiedź? W POCZEKALNI na życie… miłość… przyszłość… wszystko może się zdarzyć. Czekanie jest pretekstem do pokazania siebie i swoich emocji. Łatwiej jest czasem uzewnętrznić się przed nieznajomymi, bo tak bardzo boimy się oceny.
Zapraszamy do konfrontacji z kobiecym poglądem na świat.
Piosenki: Martyna Jakubowicz/Goya, Kasia Kowalska, Ania Dąbrowska, Maria Peszek, Anna Maria Jopek, Dorota Miśkiewicz, Edyta Bartosiewicz, O.N.A, Hanna Rani, Stanisława Celińska, Kayah, Marika.
Występują: Monika Kropidłowska, Joanna Lach, Eliza Szewczyk, Anna Tułodziecka, Joanna Rybacka, Aleksandra Wojciechowska
Choreografia: Izabella Borkowska
Reżyseria: Darek Sikorski
Powrót na stronę Teatru Tańca Jazz.